Johannes 10:14b-17

…en Ik zet mijn leven in voor de schapen.
Nog andere schapen heb Ik, die niet van deze stal zijn; ook die moet Ik leiden en zij zullen naar mijn stem horen en het zal worden één kudde, één herder. Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik mijn leven afleg om het weder te nemen.

Deze woorden van Jezus brachten, vertelt Johannes, verdeeldheid onder de Joden (vers 19). Wat Jezus onder de door vertalers gegeven titel 'de Goede Herder' vertelde, was én is dan ook nogal wat. Zeker als een en ander uitloopt in de gekozen tekstwoorden. Wat Hij hier aan de orde stelt, leidt zelfs onder evangelische christenen vandaag nog tot verdeeldheid.

Duidelijk is, dat al wat Hij hier zegt onherroepelijk verbonden is aan zijn kruisgang: …Ik zet mijn leven in voor de schapen. Opmerkelijk is dat Hij daarvan even verderop zegt:  Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af. Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen; dit gebod heb Ik van mijn Vader ontvangen. Met deze woorden onderstreepte Hij het raadsbesluit van voor de grondlegging der wereld, terwijl Hij daarbij aangeeft: Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik mijn leven afleg om het weder te nemen. Kortom, heel de kruisgang was vrijwillig en te plaatsen onder het opschrift 'liefde'. Maar wie had de Drie-enig God in dit deel van het raadsbesluit op het oog? S c h a p e n. En wie vielen/vallen daar dan onder?

Hoe opmerkelijk dat Jezus - hoewel veelal verondersteld wordt dat Hij zich tijdens zijn aardse bediening uitdrukkelijk richtte op 'de stal' van het Joodse volk, Hij hier in algemene zin spreekt over 'de schapen'. Het is direct daarop dat Hij vervolgt met: [n]og  a n d e r e  schapen heb ik, die niet van deze stal zijn… Op wie anders doelt Hij daarmee dan op de rest van de wereld buiten Israël! Hoe pertinent onderstreept Hij zo de woorden: alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat…(Joh. 3:16). Het is goed om hier ook te wijzen op een woord dat te vinden is bij Lucas: Want de Zoon des mensen is gekomen om  h e t  verlorene te zoeken en te redden (Luc. 19:10) - hier wordt de horizon van het heil duidelijk eveneens wijder getrokken dan alleen Israël. Maar dan volgt 'de klap op de vuurpijl': het zal worden één kudde, één herder. Hierom heeft de Vader Mij lief…

Al voor Paulus maakte Jezus duidelijk, in zijn zich hier vergelijken met de Goede herder, dat de kruisgang - zijn gekomen zijn voor de schapen en zijn vrijwillig afleggen van zijn leven voor heel de gevallen mensheid - zou betekenen het wegbreken van de scheidsmuur tussen Israël en de volken: het  z a l  worden één kudde, één herder! Eén Israël van God! Indien gij nu van Christus zijt, dan zijt gij zaad van Abraham, en naar de belofte erfgenamen (Gal. 3:29). Op weg naar Pasen een gedachte om eens goed over na te denken - hoe rijk is de genade van God en zijn liefde! Hebt u gebogen bij het kruis?

Gebed
Besneden of onbesneden zijn zegt, dankzij het kruis, niets meer. Op Golgotha is de scheidsmuur eens en voor altijd weggevallen. Vanaf toen geen sprake meer van Jood of Griek, slaaf of vrije. U voerde vanuit de Goddelijke raad de wil van de Vader uit. Samen, na buigen bij het kruis, als één kudde bestemd voor de Zoon - bruid voor de Bruidegom. Dat ook uw volk Israël geopende ogen mag ontvangen voor Uw heil. Dank voor Uw grenzeloze genade in Jezus offer. Amen.