Aanbevolen boeken

God neemt nooit iets uit je leven weg zonder het te vervangen door iets beters.

Billy Graham

Beproevingen leren ons wat we zijn; ze graven de grond op en laten ons zien waar we van gemaakt zijn.

Chales Spurgeon

Wees nooit bang om een onbekende toekomst te leggen in de handen van een bekende God.

Corrie ten Boom

Als je Jezus gaat zien in zijn menselijkheid, zul je ontdekken dat Hij God is.

Maarten Luther

Bijzondere Uitspraken

Goede Vrijdag

Share on Facebook Share on Twitter Share via e-mail Print

goede vrijdag


Hij hier?



*  intochtslied  ps 65: 1, 2 en 3  

*  stil gebed

*  votum en groet


Onze hulp is in de naam des Heren die hemel en aarde gemaakt heeft,

die trouw is en trouw blijft

en nooit laat varen het werk van Zijn handen.

Genade en vrede zij u van God onze Vader

en van Jezus Christus Zijn Zoon, onze Here,

in de onmisbare gemeenschap van en met de Heilige Geest.


*  lied  189: 1 - 4

*  gebed om de Heilige Geest

*  bijbellezing: N.T. Luc. 23:44-49

*  lied  192: 1, 2, 4, 5 en 6

*  preek

*  lied  436: 1, 2 en 4


*  geloofsbelijdenis

*  gebed en voorbede


*  slotlied 451: 1 - 3  

*  zegenbede

De genade van onze Here Jezus Christus

en de liefde van God

en de gemeenschap van de Heilige Geest is en blijve met ons.



Liederen uit het (oude) liedboek voor de kerken





Goede vrijdag - als je terug kijkt in de geschiedenis, een geladen moment waarvan we de inhoud onderhand al eeuwen kennen: Jezus stierf een gruwelijke dood aan het kruis...

Verplaatsen wij ons een moment in de positie van de discipelen toen en stel wij hadden er - als zij - bijgestaan, dat gebeuren van zo dichtbij meege­maakt, de kruisiging.

Zouden we niet onze nagels  in onze handpalmen gedrukt hebben vanuit verdriet en óók menselijk een brok machteloze woede...

Zie ze vergenoegzaamd grijnzen, duivels, de leden van het sanhedrin, als daar de soldaten de spijkers door Jezus' handen en voeten drijven...

Hoor de centurion daarbij de bevelen schreeuwen, hoor 'em bij het omhoog­hijsen van het kruis...


Zouden wij dat zomaar afstandelijk hebben kunnen aanzien, het van immen­se pijn verwrongen gezicht van Jezus?

Zou het niet een lading van emotie hebben teweeggebracht in je binnenste, zou je niet gedacht hebben, misschien wel uitgeschreeuwd: moordenaars... we zijn toch mens?!


Nog steeds kom je mensen tegen die  het gruwelijkste van de tweede wereld oorlog hebben meegemaakt, die geleden hebben onder beulshanden, hen hun opdrachten hebben horen schreeuwen!

En stel je dan voor je zou op zo'n gevoelig moment met hem, die beul, geconfronteerd worden...

Zou het niet een heel logische reactie zijn - ja, 't is misschien zelfs nog wel een heel zwakke reactie te noemen - dat je dan geladen van herlevende woede waarschijnlijk luidop uitspreekt: Hij hier?!

Wat zou je daarbij voelen, ervaren...

Wat doet die man hier Here God, op Goede vrijdag - die past hier toch niet - dat is toch een vlek op de inhoud van deze dag?!


Daar staat hij, tegenover het kruis...de centurion, de hoofdman! De orders schreeuwende beul van toen! Lucas registreert hem.

Je zou misschien verwachten dat de, zoals Paulus Lucas noemt, 'geliefde geneesheer' wat meer gevoel voor de omstandigheden zou hebben ge­had...of viel het u niet op!? daar staat hij, Lucas, in de schets van dit dramatisch gebeuren op Goede Vrijdag nota bene allereerst stil bij zo'n man! in plaats van dat hij eerst eens zijn blik richt op die verslagen volgelingen van Jezus...maar nee, die noemt hij, hoe bestaat het, het laatste - voor naar hen te kijken, noemt hij zelfs  nog eerst de scharen, voor het grootste deel gepeupel dat luid had meegeschreeuwd: kruist Hem, kruist Hem.... en dan pas registreert hij "al Zijn (Jezus') bekenden, ook de vrouwen, die Hem van Galilea gevolgd waren"...ze staan op de achtergrond, op wat veilige afstand!


Eigenlijk een opmerkelijke zaak hè, dat Lucas eerst de hoofdman waar­neemt: Lucas doet het je dan niets...

Maar, Lucas meldt in opdracht van  - 't is niemand minder dan Gods Heilige Geest geweest die hem, de beul van toen, de hoofdman eerst signaleerde en het volle licht op hem laat vallen.

Hij sprong er dan ook tussen uit, tussen de massa en zélfs tussen al Jezus' bekenden, God bepaalt je erbij: HIJ HIER!!

God vindt hem belangrijk, deze man, die inderdaad niet zo'n beste is geweest, laten we maar eerlijk zijn.

Wie hij is? Waar hij vandaan komt?

We weten er niets van!

We weten van hem maar één dag uit zijn leven - een dag die God tot historie maakte - deze dag, GOEDE VRIJDAG!


Hij hier? Vanavond? Hij, die toeliet dat Jezus voor en in het Gerechtsge­bouw werd bespot!

Veel fantasie is er helemaal niet voor nodig om zijn positie in te vullen - het centurio, hoofdman zijn, plaatst hem op de toen verantwoordelijke plaats, 't was immers toch maar zijn afdeling die in het berechtings- en kruisgebeuren een belangrijke rol speelde; een afdeling soldaten onder zíjn leiding!

Hij heeft het toegelaten dat zíjn soldaten Jezus spuugden, stompten en sloegen, uiteindelijk een nep-koningsmantel omhingen, een doornenkroon op ZIjn hoofd drukten en een rietstaf in Zijn hand douwden...wie weet heeft hij meegelachen!

Wie zal het zeggen, maar misschien is het voorstel om Jezus' kleed te verdobbelen toen Hij één keer aan het kruis hing van Hem afgekomen...in elk geval heeft hij niets gedaan om wat van deze gruwelen dan ook tegen te houden!

Laten we nog eens wat verder gaan: hoeveel doodvonissen zal hij al niet voltrokken hebben? Hij hier, die hoofdman!?

Here God is het nou echt nodig om zo'n man hier in het voetlicht te plaatsen? Moet je nou uitgerekend op zo'n dag als deze met hem geconfronteerd worden?


Toch!

Wie er goed over nadenkt, zal tot één ontdekking komen:

als er één hier past, daar aan de voet van het kruis op Goede Vrijdag, dan hij wel!

God laat op hem de schijnwerper eerst vallen, omdat juist in en met deze hoofdman het diepste wezen van niet alleen deze dag, maar van heel het paasgebeuren is aangegeven.

Voelen we het al ergens aan?

Wij, die ons - als we erbij waren geweest - thuis gevoeld zouden hebben onder de discipelen.......op afstand, ja!

Maar...wat zingen we vandaag?:

'ja, ik kost Hem die slagen, die smarten en die pijn...!

Voelen we het nu.

Hij hier? WAT ZIJN WIJ BETER DAN HIJ?

Zijn wij minder zondaar? Hebben wij nooit iemand om het leven gebracht...al was het alleen maar zoals het spreekwoord zegt: met onze blikken - 'ls blikken konden doden...'

Heten wij niet medeschuldig aan Jezus' kruisdood, zelfs nog zo vaak elke dag op zoveel momenten en zoveel manieren?!

Weet u:

van nature (en dat zegt God zelf in Zijn Woord!) haten we Hem! omdat Hij grenzeloze liefde  is en dat duld ons egoïsme niet!

Horen wij, als wij er bij zouden zijn geweest, wel bij Zijn discipelen en be-kenden? Of zou onze plaats eerder bij de schare, 'die voor dit schouwspel samengekomen waren' zijn...wij, u, jij, ik - de nette gechristianiseerde zondaars!


Ineens klonk het vanaf het middelste kruis:

'Vader in uw handen beveel Ik mijn geest!'

Wat een grenzeloze liefde! Wat een eindeloze liefde - want al leek het met dit woord het einde van Jezus, in de hoofdman zien we, terwijl het gepeupel wegtrekt, het tegendeel!


Hij, die hoofdman, maakte dezelfde constatering als de vrouw van Pila­tus: "rechtvaardig mens", maar we zien hier één groot verschil, bevestigd in Marcus, een verschil dat Pasen uitmaakt : Hij verheerlijkte God!

Kan een onveranderd mens God verheerlijken? Dat is dwaasheid!

Nee, deze man, de beul, ontmoette Jezus, een stervende als Levend!

Hij verheerlijkte God en zette zich niet 'in tranen neer' de houding waarin zo- veel op deze dag teruggekeken wordt! (Wir setzen uns mit Tränen nieder...).

Tranen kijken terug! Verheerlijken, kijkt vooruit!

Dát doet 'hij hier', deze mens, u en mij gelijk!


Zouden we hier niet stuiten op het diepste geheim van het kruis?!

Daar rekende Jezus immers af met de oude mens, de grens tussen Jood en heiden doorbrekend! Is dat niet om te juichen?! Om God te verheerlij­ken?! Maakt dat deze Vrijdag niet goed!?


De bekenden 'op een afstand' zouden dat ook nog ervaren - al met de Op-standing; en wie weet hoeveel van de scharen die zich nú op de borst slaande naar huis begaven op de Pinksterdag! (...zij werden diep in hun hart getroffen...)!

Wat 'ervaren'? Dat jezelf verliezen, niet alleen bij het kruis, maar in Jezus aan het kruis leven geeft.


God was van Zijn eer door de mensen beroofd - dát drukt Golgotha uit en toch is het tegelijk de plaats waar Hij ZIjn eer terug ontvangt!

Op die droeve dag, Goede Vrijdag, moet er feest zijn geweest in de heme­len want de eerste heiden komt op Golgotha tot belijden - de opstandings­kracht brak zich al baan bij het sterven van Jezus in dit heidense hart - een hart, nog eens, niet minder slecht dan ons hart!

De beul werd zo bewijs dat deze vrijdag goed is!

Hij was zo de discipelen voor - zo is nu één keer Gods genade: waar wij de nagels in de handpalmen zetten toont Hij Zijn doorboorde handen.


En nu ziet Hij naar hier, vanavond, die wonderlijke liefdevolle God...

Hij heeft oog, zoals deze geschiedenis toont, voor de enkeling. Hij kijkt naar de scharen, waar zit ik tussen, Hij kijkt naar Zijn bekenden...

Weet u wat God graag wil?

Wat Hij graag wil is, dat wij er - ieder van ons - uitspringen...
Misschien zegt u: ik ben er al uitgesprongen, maar uw christen-zijn verwerd tot een sleur, gewoonte, een brok traditie en zo is deze Goede Vrijdag misschien voor u niet zo verschillend van de overige dagen...hooguit wat aangedaan...Spring er dan nu opnieuw uit!

Ga op de plaats staan naast die hoofdman, daar wil God ons hebben, en zeg: Hij hier? Dan ik ook! en zie naar dat geweldige gebeuren, geladen met onuitsprekelijke liefde...en...verheerlijk God.


Laten we op deze Goede Vrijdag Golgotha niet langer aandoen als een soort geestelijke toerist, eens per jaar!, maar laten we ons laten aanspreken zoals die hoofdman en er dan uit leven!


Lucas raakt het hart van het evangelie!


Wat er van die hoofdman geworden is?

Wie weet is de veronderstelling waar dat hij dezelfde is geweest die later Paulus naar Rome moest geleiden en die hem zo zeer ter wille was, zoals de bijbel zegt. We weten het niet, maar wel - en dat is toch voldoende - dat zíjn hart geraakt was!


Belangrijk voor ons nu is:

en wij - u, jij en ik - wat wordt er van ons!

Lang voor Zijn sterven heeft Jezus gezegd:

wanneer Ik van de aarde verhoogd zal zijn, zal Ik ze allen tot Mij trekken!

Voel Hem terkken, nú, met de koorden van Zijn liefde en kom tot Hem, zoals hij hier, de hoofdman.


Goede Vrijdag


De kruisberg wordt zo stil, zo angstig donker

zo zwart als op de dag dat God zei: 'daar zij licht!"

Geen licht van zon of man, geen stergeflonker:

God slaat Zijn handen voor Zijn lichtend aangezicht.

Nu moet Zijn Zoon, Zijn Eerstgeboorne, sterven

En Hij, Die in de donk're nacht geboren werd,

Moet in nog dieper nacht Zijn Vader derven,

De duivel heeft de weg voor engelen versperd.

Hier kunnen zij hun; "Eer zij God" niet zingen,

Het licht van Efratha lijkt eeuwig uitgedoofd,

En vrede op aarde is één van die dingen

Waar slechts een dwaas, waar slechts een kind nog in gelooft.

't Wordt donkerder op Golgotha - Gods handen,

Waarop de Vader steeds de Zoon gedragen heeft,

En die de hemel en de aard omspanden,

Zij laten Jezus los - en d'aarde heeft gebeefd -

Nu zal de duisternis de aard bedekken,

De engel van de dood zweeft om de heuveltop,

De derde dag zal God Zijn Zoon weer wekken,

Dan is het Pasen - zie, de Morgenster gaat op!


Deze is waarlijk Gods Zoon!


Amen.