Aanbevolen boeken
God neemt nooit iets uit je leven weg zonder het te vervangen door iets beters.
Billy Graham
Beproevingen leren ons wat we zijn; ze graven de grond op en laten ons zien waar we van gemaakt zijn.
Chales Spurgeon
Wees nooit bang om een onbekende toekomst te leggen in de handen van een bekende God.
Corrie ten Boom
Als je Jezus gaat zien in zijn menselijkheid, zul je ontdekken dat Hij God is.
Maarten Luther
Bijzondere Uitspraken
© Serif Templates -
Oud en nieuw
Op de grens van Oud en Nieuw
* intochtslied 52 -
* stil gebed
votum en groet
Onze hulp is in de naam des Heren
die de hemel en de aarde gemaakt heeft,
die trouw is en trouw blijft en niet laat varen het werk van zijn handen.
Genade zij u en vrede van God onze Vader en van onze Here Jezus Christus,
in de gemeenschap van en met de Heilige Geest.
* lied 537
* gebed om de Heilige Geest
* lied Ps. 146± 1, 3, 4 en 8
* bijbellezingen: O.T. Pred. 3:1-
N.T. Rom. 8:11-
* lied 633 -
* preek n.a.v. Rom. 8:38 en 39
* gebed/voorbede
* slotlied 562:1,2 en 3 opwekking collecte
* zegenbede
* slotlied 562:4 en 5 opwekking
De genade van onze Here Jezus Christus
en de liefde van God
en de gemeenschap met de Heilige Geest
is met u allen.
Liederen uit Lofzangen en gebeden en Opwekking
Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd -
En al heb je dan gezamenlijk het jaar doorleefd, toch zul je allereerst jezelf zien tegen het décor van het afgelopen jaar… zo'n kleiene negenduizend geleefde uren…
De legitimatiegrond voor het evaluerend terugblikken vinden we in de woorden van de 'oudejaarspsalm' bij uitstek, Psalm 90:12 Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen.
Zegt de dichter van deze psalm, David, niet in een andere psalm van zijn hand, Psalm 31:16 Mijn tijden zijn in Gods hand? Met andere woorden, wij kunnen niet onverschillig en oppervlakkig de tijd door de vingers laten glippen.
Hoe nadrukkelijk maakt de Bijbel ons immers duidelijk, en dat op meer dan één plaats, dat we straks voor God verantwoording hebben af te leggen. Wij allemaal, persoon voor persoon. Het is daarom goed te weten hoe ik vanuit het oude jaar het nieuwe jaar inga. Daarom op de man/vrouw af: hoe gaan we, u, jij en ik, op de slag van twaalf straks de grens over? Is daarbij niet het in het oude jaar beleefde en doorleefde mee bepalend? Vat dan de Prediker onder het motto 'alles heeft zijn tijd' het te beleven en te doorleven samen? Hoewel hij misschien op het eerste gevoel cynisch en hard overkomt, is hij een realist bij uitstek als hij allles wat er in de tijd gebeurt, gebeuren kan, uitschildert -
Hoe was het dit jaar? Plussen en minnen? Waarop lag/ligt het zwaartepunt? Niet eerst de plussen -
Hoe is het op ditzelfde ogenblik tussen God en ons?
Ben je aan het dwalen in het labyrinth van onopgeloste levensvragen:
waarom sta ik nu alleen,
waarom kwam er die barst in onze relatie,
waarom kan ik geen kind in de armen sluiten,
waarom raakte ik mijn werk kwijt,
waarom brak mijn toekomst af,
waarom verlies ik telkens mijn blijdschap,
waarom bots ik op haat,
waarom… o God, waarom??
Levensecht de schildering van de Prediker, vindt u niet? We passen er allemaal wel ergens in.
Natuurlijk moeten we in het oog houden dat er 'waarom's' zijn die door onszelf zijn veroorzaakt, en dat terwijl we dit jaar nog wel met de meest goede voornemens waren begonnen (-
Of het nu gaat om zelf veroorzaakte 'waarom's', of om van buiten ons opgekomen 'waarom's', niemand behoeft erin vast te lopen! Niemand hoeft erin te verdwalen, ook al zal misschien niet direkt elk waarom met een duidelijk daarom beantwoord kunnen worden.
Ik weet namelijk niet of het u is opgevallen hoe de Prediker zijn realistische schets -
Beiden, Paulus zowel als de Prediker -
Zonder hem loop je vast en verdwaal je absoluut in de confrontatie in en met de tijd en alles wat daarbinnen passeert, hetzij -
De Prediker zowel als Paulus zien heel het bestaand onder Gods noemer. Om het met een overbekende negrospiritual te zeggen: God heeft de hele werel in zijn hand! Dáár ligt de zin, de troost en het perspectief voor wie waarachtig kan getuigen het eigendom te zijn van God in en door Jezus Christus. Prediker stelt dat God alles voortreffelijk heeft gemaakt; hoe klonk het destijds in het paradijs: God zag dat het goed was… ook de mens. En ondanks dat de mens door eigen vrije keuze in de zonde is gevallen, en zo vaak weer valt, is er éénabsoluut gegeven, dit: ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd. Wat dat wil zeggen? Dat sowieso elk mens kan (en mag) beseffen dat heel het zijn hier, met al zijn up's en down's, een zin heeft. Dat daarin niet alleen de 'plussen', maar juist ook de 'minnen' begrepen zijn. Vraagt niet juist elk mensdaarom naar het 'waarom'? Met zijn woorden Ik heb ingezien, dat al wat God doet, voor eeuwig is, geeft de Prediker hetzelfde aan als Paulus als deze zegt in dit alles mogen wij meer dan overwinnaar zijn. God wil met ons door alles heen tot Zijn doel komen! En dan mogen en kunnen wij zeggen: mijn tijden zijn in uw hand. Ofwel: Here wat er gebeurd is dit jaar, ik vat het niet en ik heb het er misschien heel moeilijk mee (want hoe groot is het verdriet bij de dood, afbraak en scheure…), mijn leven is in uw hand, u komt met alles tot uw eeuwig doel!
Besef, al heeft Hij de eeuw in ons hart gelegd, ons besef gegeven dat alles wat er gebeurd voor wie Hem liefheeft, meewerkt ten goede, toch behoudt Hij zich het recht voor om ons het doel van zijn werken in en door allles wat er gebeurd te onthouden. 'Gij zult het vertsaan na dezen'(Joh. 13:7).
Het wezen echter van elk lijden heeft Hij geopenbaard: voor het kruis wacht de kroon! Een bewijs?
Vierden we niet Kerst? Immanuel, God met ons? Hoe reëel dit leven was heeft Jezus getoond tot in Zíjn lijden en sterven. Hij verklaarde zich solidair met de min. En hoe stond daar op Golgotha het grote plus van God. Door de min wees de langste lijn naar boven, ja, die verbond hemel en aarde. Daarom: Als God voor ons is, wie zal dan tegen ons zijn?Wie zal beschuldigen? Wie zal veroordelen? Hoe zal Hij die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken? Opgeteld: Wie zal ons scheiden van de liefde van God? De minnen van het bestaan? De minnen in uw en mijn leven? Was Hij er niet toen er gestorven werd? Uitgerukt? Gedood? Afgebroken? Gehuild? Niet omhelsd? Gehaat? Liet Hij niet zijn betrokkenheid weten? En hoe hè! Je mocht zijn eeuwige armen onder je ervaren, dat Hij waarachtig is de man van de weduwe, de Vader van de wees, de God die tranen afwist, je opvangt, je omhelst als je de omhelzing mist, je leif heeft zelfs tegen de haat in! Hij was er, is er, zelfs dan, als jezelf de oorzaak bent, direkt of indirekt van wat je is overkomen. En wordt niet het meeste van al wat negatief is -
Het si een leugen dat gedane zaken geen keer nemen, Hij bewees het én, wil het bewijzen. Zo staat Hij zelf hier en nu voor ider van ons in deze boodschap. Alles heeft zijn tijd. Alles ligt in zijn hand. Ben ik bereid waar nodig goed te maken, te vergeven of vergeving te vragen aan God en mensen? Doe het! Wees niet alleen overwinnaar, maar wordt meer dan overwinnaar door Hem. Ieder van ons mag verzekerd zijn van zijn genade en liefde, de grens van het oude jaar over het nieuwe jaar in!
Waarom lasten meenenem? Strijd? Vragen? Angst?Verdriet? Jezelf? Wees nieuw in en met Hem! Is het woord van Paulus niet geweldig uitdagend? Samen en persoonlijk mogen wij met dezelfde zekerheid de toekomst ingaan. Laat het maar bruisen, laat het maar schuimen. God is onze kracht!
Hij is voor ons, met ons! Zo wordt omzien gezegend, en wat zal vooruit zien dan nog anders zijn? Hij heeft alles, inclusief ons persoonlijk leven, in zijn hand! Of we nu door water of door vuur zijn gegaan, of nog zullen gaan: geloof en vertrouw! Gods liefde is onberouwelijk!
En is er de pijn van eigen gemaakte fouten/ Belijdt dan nu nog. Ruim op. God vergeeft veelvuldig.
Corrie ten Boom vertelde eens van een bezoek dat ze bracht aan een weverschool. Vol bewondering stond ze bij een van de leerlingen te kijken. Ineens maakte de leerling een ogenschijnlijk onherstelbare fout. Corrie vroeg hem 'wat nu?'. De jongen antwoordde; 'O, ik vertel het mijn leraar en hij weet er een prachtig motief van te maken'.
Ging er iets ingrijpends fout? We zijn allemaal leerlingen op de school van de tijd. Wie de Leraar roept, zal zien hoe geweldig het motief wordt wat Hij ervan weet te maken! Te vaak zijn we als kinderen, die weten dat ze fouten hebben gemaakt, maar te trots en te koppig -
Bekijken we onze dagen. Schatten we ze op waarde. Zijn we wat God wil dat we zijn? Op de grens van oud naar nieuw mag onze boekhouding van het leven nog kloppend gemaakt.
Bent u verzekerd?
O diepte van rijkdom, van wijsheid en kennis van God, hoe ondoorgrondelijk zijn zijn beschikkingen en hoe onnaspeurlijk zijn wegen. Want wie heeft de zin des Heren gekend? Of wie is Hem tot raadsman geweest… wnat uit Hem en door Hem en tot hem zijn alle dingen: Hem zij de heerlijkheid tot in eeuwigheid.
Gaan niet oud en nieuw daarin op? En wij? Ik ben verzekerd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch machten, noch heden noch toekomst… noch krachten, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, welke is in Christus Jezus, onze Heer die gisteren en heden en in het nieuwe jaar per dag de zelfde is.
Amen.
