Vlag en lading.

Wordt, zeker in deze tijd, het zelfstandig naamwoord ‘christen’ en het bijvoeglijk naamwoord ‘christelijk’ niet te gemakkelijk gebruikt? Noemt iemand zich niet te snel ‘christen’ en wordt niet te gemakkelijk ergens het predicaat ‘christelijk’ op of voor geplakt?
Je zou je in deze, teruggrijpend op een oeroud spreekwoord, kunnen afvragen als het zelfstandig naamwoord ‘christen’ en het bijvoeglijk naamwoord ‘christelijk’ wordt gebruikt, die vlag de lading dan wel dekt.
Dat laatste dwingt je in elk geval om allereerst het zelfstandig naamwoord en het bijvoeglijk naamwoord correct te duiden.
Wanneer binnen seculiere kring qua duiden van bijvoorbeeld het zelfstandig naamwoord ‘christen’ wordt vermeld, dat het daarbij gaat om ‘een belijder van de christelijke godsdienst’, dan is dat een omschrijving die sowieso op haar Bijbels intrinsieke waarde bevraagd kan worden.

Vanuit de Bijbel wordt zondermeer duidelijk, dat iemand zich pas christen kan noemen als diegene waarachtig is wedergeboren en de vervulling met Gods Geest kent.  Daarnaast zal een christen gekenmerkt worden door een absolute liefde voor Jezus die zich uit in wat Hij zelf aangaf: het bewaren van zijn Woord en geboden. Het laatste zal inhouden, dat een christen meer is dan alleen een belijder van de christelijke godsdienst, hij zal Jezus navolgen en leven naar en vanuit zijn Woord en geboden.
Het bijvoeglijk naamwoord ‘christelijk’ is terug te voeren op het zelfstandig naamwoord ‘christen’, wat betekent, dat ook dit bijvoeglijk naamwoord  gekenmerkt wordt door de liefde voor Jezus zich uitend in het liefhebben van zijn Woord en geboden, ofwel, of iets ‘christelijk’ te noemen is, zal dus altijd als zodanig toets- en meetbaar zijn. Om iets van het predicaat ‘christelijk’ te voorzien, vraagt de nodige zorgvuldigheid alsook eerbied.

Dat brengt ons terug bij de in het begin gestelde vraag:
Wordt, zeker in deze tijd, het zelfstandig naamwoord ‘christen’ en het bijvoeglijk naamwoord ‘christelijk’ niet te gemakkelijk gebruikt?
Hebben beiden, ‘christen’ en ‘christelijk’, niet aan Bijbelse inhoud ingeboet en is een herijken van ‘christen’ en ‘christelijk’ niet noodzakelijk?
Nu wordt het, zoals we in keurig Nederlands zeggen, ‘tricky’ als we naar het gebruik van ‘christen’ en ‘christelijk in de praktijk gaan kijken. Maar al te snel kan, als het gaat om reële voorbeelden, het werkwoord ‘oordelen’ en het zelfstandig naamwoord ‘liefde’ van stal worden gehaald…Laat daarom vast staan, dat bij de hierna te noemen voorbeelden, nadrukkelijk teruggekoppeld wordt - in reactie en te plaatsen opmerkingen - naar Gods Woord, er dus zorgvuldig wordt getoetst aan de Bijbel en dat, vanuit de liefde van Christus.

Misschien is het goed om, voor een paar pijnlijk voor zich sprekende actuele voorbeelden te noemen en te becommentariëren, het begrip ‘liefde’ in Bijbelse zin te duiden.
Als Gods Woord spreekt over ‘liefde’ dan is dat begrip te allen tijde geworteld in en onderworpen aan het Woord. Iets wat nadrukkelijk in strijd is met Gods Woord kan niet met het begrip ‘liefde’ worden toegedekt of goedgepraat.

Misschien hebt u onze minister president ten tijde van de coronacrisis ook tegenover een journalist horen zeggen dat hij ‘christen’ is. Is het gerechtvaardigd, om gelet op zijn optreden, deze bewering van een vraagteken te voorzien? Dekt bij hem de vlag de lading, om op het oeroude spreekwoord terug te komen? Als hem toch iets ten voeten uitschildert, dan is het wel het niet zo nauw nemen met de waarheid. Laten we gewoon open zijn: hij staat bol van de leugen en het moet een wonder heten dat hij wat dat aangaat nog niet gebarsten is! Als christen weet je wie ‘de vader van de leugen’ is, toch?
Komen we wat Rutte aangaat bij nog één - al zou er nog wel het nodige in deze te noemen zijn - saillant punt. Toen hij destijds aangesproken werd op zijn kennis van Klaus Schwab en het WEF, gaf hij glashard aan er niets van te weten en op de vraag of hij een specifiek genoemd boek van Klaus Schwab kende, antwoordde hij ‘dit boek niet gelezen te hebben’…  En al die tijd liep hij vrolijk rond met de WEF-tas in zijn handen, de tas die hij onlangs trots aan Jaïr Ferwerda liet zien, terwijl hij Jaïr aangaf diep onder de indruk te zijn van Yuval Noah Harari, een drijvende kracht achter het WEF en meer dan alleen een persoonlijke vriend van Klaus Schwab. Harari, een man die het beter wil weten en doen dan God en voor wie een mensleven totaal niet telt… Een man die, net als overigens Schwab cs., de occulte wereld van de Vrijmetselarij en Illuminatie niet vreemd is… En Rutte? Ook voor hem geldt dat laatste en hij heeft menig cursus bij de WEF gevolgd, is verknocht aan de 2030 agenda en wil deze het liefst de Nederlandse bevolking dwingend opleggen.
Christelijk? Allesbehalve, het tegendeel zelfs. Rutte is, net als Kaag (D66) en andere politici, bezig de rode loper voor de Nieuwe Wereld Orde, cq. de antichrist uit te rollen.

En wie zit erbij en kijkt er naar? Precies een CU.
Dekt de vlag, de C, bij deze partij nog de lading?
Wie nog hoop had voor de invulling van de C bij het CU komt, gelet op tal van pijnlijke feiten, volstrekt bedrogen uit en/of bedriegt zichzelf. Juist op deze partij (en haar partijleider) blijkt van toepassing waar Timotheüs in zijn tweede brief het derde hoofdstuk waarschuwend over schrijft: ‘de schijn van godsvrucht’. Wordt immers niet door de CU de kracht van Gods Woord geloochend als ze:
- niet publiekelijk op grond van Gods Woord waarschuwt voor ‘vaccins’ die   geproduceerd en/of getest worden op foetaal materiaal en
- zich niet hard heeft gemaakt/maakt voor prolife ‘vaccins’ en
- geen opheldering vraagt over de gevaren van Mnra en
- niet om opheldering vraagt over de reden van de hoogte van het   oversterftecijfer?
En wat te denken van het:
- geen kanttekeningen plaatsen bij een abortus pushende Maxima tijdens   haar bezoek aan de VS?
- het niet bevragen van haar openlijke sympathieën voor de WEF-   ideologie?

Nee, volgens de partijleider van de CU is de WEF alleen maar een ‘praatclubje in Davos’ en dat terwijl een van de ministers van de CU, Carola Schouten, nauwe banden met de WEF onderhoudt en nog niet zo lang geleden publiekelijk gelukwensen uitsprak richting dit ‘praatclubje’.

Het deelnemen aan dit kabinet door de CU is mee de rode loper uileggen voor de antichrist en als ter wille van het pluche tegen de Schrift in de regenboogvlag een aantal keren moet worden gehesen tezamen met een D66 vertegenwoordiger of de paarse vrijdag worden aangekondigd, dan is dat geen enkel probleem. Kortom, bij deze partij dekt de vlag als het gaat om een Bijbels invulling geven aan de C zeker de lading niet. En hoe triest om te moeten concluderen dat dit eveneens geldt voor het grootste deel van haar achterban uit met name CGK, NGK en GKV, kerken die zich jarenlang hebben gepresenteerd als de hoeders van de Waarheid… en vooral als beter in de leer dan de rest die zich christen noemde. Tijd voor bezinning, herijken en hopelijk terugkeer in Gods Naam, een kiezen voor de kruisvlag!

Schrijverke.

(Voor reacties en of commentaar/vragen kunt u gerust contact opnemen met Bijbels perspectief: infobijbelsperspectief@kpnmail.nl)


Klik HIER voor EEN WORD-VERSIE MET NOTEN.