Lichtstad met u paarlen poorten, Glorie Klokken 52, Evangelische liedbundel 413

De schrijver van dit lied is Fredrick Arvid Blom die werd geboren op 21 mei 1867 in Enkoping, Zweden. Van zijn oorsprong, dat wil zeggen van zijn ouders, familieomstandigheden, opleiding etc., schijnt weinig of niets bekend te zijn dan wel te vinden. In een van de bronnen kwam naar voren dat hij in 1883 in de zeevaartkunde zou zijn afgestudeerd in navigatie en daarop aansluitend zeeman is geworden.  In 1902 zou hij in Zweden als 'niet gevonden' zijn verklaard, wat suggereert dat hij daar als verdwenen werd beschouwd.
In 1890 kwam hij echter naar Amerika waar hij officier werd bij het Leger des Heils in Chicago. Al vrij snel hierop ging hij studeren aan het North Park College en Kweekschool  (1901-1904) waarna hij tot ongeveer 1915 als voorganger aan de slag ging in de Mission Covenant kerken (nu Evagelical Covenant kerken).

Door diverse - vaag gebleven - treurige omstandigheden (onder meer een depressie die tot overmatig alcoholgebruik leidde) verviel Blom in zonde en bracht hij zelfs enige tijd in de gevangenis door. Zelf schijnt hij daarover gezegd te hebben:  "Ik raakte bij God vandaan… en werd verbitterd over mezelf, de wereld en niet in de laatste plaats over voorgangers die me met achterdocht benaderden omdat ik lid was van de socialistische partij".
Enkele jaren na deze verdrietige gebeurtenissen en zijn terugkeer tot God tijdens een samenkomst van het Leger des Heils, werd hij weer  voorganger, nu in de Zweedse Congregational Church in Titusville, Pennsylvania. In 1921 keerde hij terug naar Zweden waar hij als voorganger diende in verschillende gemeenten tot zijn dood op 24 mei 1927 in Uddevalla.

Het wordt algemeen aangenomen dat Frederik Blom de woorden van het lied Lichtstad met uw paarlen poorten of in de gevangenis of kort na het herstel van zijn relatie met God schreef. De woorden raken zonder twijfel wat hij heeft doorgemaakt alsook de vreugde van zijn terugkeer tot God: Like a sparrow hunted, frightened, weak and helpless - so was I…
In een artikel in de Zweedse Strijdkreet ( Stridropet) uit het jaar 1960, no. 52, vertelt brigadier Oscar Blomgren hoe het lied 'Pärleporten' werkelijk tot stand is gekomen (vrij weergegeven):

‘In de winter van 1916 bracht Fred Blom een verrassingbezoek aan ons 7e korps in Chicago. (Men had hem ruim veertien jaar niet gezien.) Hij was op dat moment geen voorganger meer, maar werkte op een kantoor van een reisorganisatie. Dit was net voor Kerst. Vrij snel na Nieuwjaar bezocht hij ons op een middag opnieuw. Ik lag vanwege een zware kou in bed. We merkten dat Blom niet zichzelf was. Hij straalde droefheid en neerslachtigheid uit...Mijn vrouw deed haar best onze vriend te bemoedigen, maakte koffie en richtte een feestelijke tafel aan.
Tijdens Kerst hadden we een lied gezongen dat erg populair was geworden. Het was een gedicht waarbij Alfred Dulin, een jonge musicus uit Noorwegen en die een tijdje bij ons had verbleven, een eenvoudige maar mooie melodie had geschreven. Het gedicht was overgenomen uit de kersteditie van 'From All Lands' uit 1906. Mijn vrouw maakte Blom met het lied bekend en zong het hem een aantal keren voor. Na een poosje pakte Blom een gitaar, speelde een paar akkoorden en zong:

Wonderful, festive, clear
Star filled Christmas night!
Your wonders, every hour,
Make the sorrowing heart glad.
(In het Engels vertaald va uit het Zweeds)

Opeens pakte Fred Blom zijn pen en vroeg hij om een stuk papier, en na een uur van stilte, had hij vijf coupletten en een koor geschreven van het lied 'Lichtstad met uw paarlen poorten'. Als titel schreef hij er boven "Dankzij het bloed".
Elsie Ahlwén, een zingende evangeliste van Örebro(Zweden), die Amerika bezocht en daar in 1929-30 evangelisatiebijeenkomsten hield, maakte gebruik van het lied waardoor het al meer aan populariteit won. Zij gaf het de titel mee 'Pärleporten' (parelen poorten). Ze bracht wat kleine aanpassingen in de tekst en het koor aan. Blom had geschreven 'And surely will let me in', maar Ahlwén maakte daarvan 'So that I may enter in'.

Fred Blom schreef het lied in het liedboek van mijn vrouw, zette er zijn handtekening onder en de datum, 1917, en zij heeft het liedboek altijd trouw bewaard…’.

Het lied werd in Zweden onder meer opgenomen in de bundel 'The Song Goes On' en al gauw werd het in vele talen vertaald en vond het haar weg naar talloze bundels. De vertaling in het Engels is van Nathaniel Carlson, voorganger van de Evangelical Free Church in Zweden. De meeste uitgaven van het lied, behalve de Zweedse en Noorse liedbundels en The Song Goes On, noemen Elsie Ahlwén als degene die de muziek heeft geschreven. Maar ook wordt wel Alfred Olsen-Dulin als componist genoemd.

Blom, die in 1921 terug ging naar Zweden, schreef tijdens zijn bediening meerdere liederen, maar dit lied is van hem wel het meest bekend geworden en dat over heel de wereld. Op 24 mei 1927 mocht hijzelf op zestig jarige leeftijd de parelen poorten ingaan om zijn hemelse Vader te ontmoeten toen hij stierf in Uddevalla, Zweden.
In ons land is het vooral de vertolking door het Urker mannenkoor die velen aanspreekt. In Zweden Is het Evie Tornquist die van het lied een pracht vertolking heeft gegeven.