Lied + verhaal
Lied 836 uit de bundel van Joh. De Heer
Hoeveel mensen over heel de wereld kennen niet dit lied.
Zeker rond en met Pasen zal het in menige gemeente worden gezongen: 'Het ruw houten kruis'. Het lied is geschreven door George Bennard die op 14 februari 1873 in Youngstown (Ohio) werd geboren als zoon van George en Magaret Bennard. Naast George telde het gezin, dat zijn familiewortels in Schotland had, nog vijf kinderen. De vader van George runde na een verhuizing van het gezin naar Albia (Ohio) een herberg. Toen deze afbrandde, werd vader Bennard mijnwerker in een kolenmijn. Op 49 jarige leeftijd kwam hij door een ongeluk om het leven. Deze gebeurtenis betekende dat de jonge George de mijnen inging om zijn moeder en zusters te kunnen onderhouden. Het is om en nabij die tijd dat hij als 16 jarige hoorde van door het Leger des Heils georganiseerde meetings in een naburige plaats. Hij besloot, ondanks dat dit een fikse wandeling betekende, deze bij te gaan wonen. Toen een uitnodiging werd gedaan om het leven aan Jezus Christus te geven, gaf hij daaraan gehoor. Het is binnen het Leger des Heils dat hij een tijdje later zijn vrouw Hannah ontmoette, en samen hebben zij een tiental jaren als Heilsofficier gediend. In 1907 besloot George als onafhankelijk evangelist aan de slag te gaan en niet veel later werd hij als evangelist ingezegend binnen de Methodisten kerk. Hij organiseerde vele evangelisatiecampagnes in het Midden Westen (Midwest) en vooral in de staten Michigan en New York. Maar hij hield ook meetings elders in de Verenigde Staten en zelfs in Canada. Het is in deze tijd dat Bennard begon met het schrijven van liederen.
Het lied 'Het ruw houten kruis' blijkt geleidelijk aan te zijn ontstaan vanuit diverse moeilijke ervaringen die George Bennard persoonlijk doormaakte. Zo maakte hij een uiterst pijnlijke periode mee in New York, er moet vooral gedacht worden aan een belachelijk gemaakt worden door jongelui tijdens de meetings. De gebeurtenissen blijken hem (vanaf 1912) zodanig geraakt te hebben, dat het hem aanzette zich te verdiepen in onder meer Galaten 6:14 dat zegt: Maar ik moge ervoor bewaard blijven te roemen anders dan in het kruis van onze Here Jezus Christus, door wie de wereld mij gekruisigd is en ik der wereld.
Bennard, die van hieruit een persoonlijke studie van het kruis maakte, blijkt getroffen door de diepe betekenis van het kruis en dan in het bijzonder van het aspect over het delen in het lijden van Christus. De betekenis van het kruis werd voor hem al duidelijker. In zijn memoires schreef Bennard (vrij vertaald weergegeven): 'Ik heb gebeden om een volkomen mogen begrijpen van de betekenis van het kruis, de bedoeling ervan binnen het christelijk geloof'. 'Ik zag de Christus van het kruis zodanig dat het was alsof ik Johannes 3:16 gestalte zag krijgen en daarmee de bedoeling van de verlossing uitgebeeld'. 'Het was als een visioen… ik zag Christus en het kruis onlosmakelijk verbonden'. Het is dan dat het lied waaraan hij in 1912 was begonnen te schrijven in de loop van1913 (inclusief de melodie) zijn voltooiing krijgt. Zijn vrouw Hannah zegt hiervan later (vrij vertaald): 'Wijlen mijn man begon dit lied te schrijven in 1912 en hij deed daar een jaar over. In dat jaar ging hij door een zware testperiode die hem wat het schrijven aangaat, heeft geïnspireerd. Hij heeft over die periode overal waar hij kwam gesproken'. Bennard, die op dat moment met zijn vrouw in Albion (Michigan) woonde, bezocht toen hij het lied en de melodie af had het huis van zijn vrienden, dominee en mevrouw Bostwick. Hij legde hen een en ander voor en zong het voor hen, zichzelf daarbij op de gitaar begeleidend. De Bostwick's waren zo geraakt dat zij aanboden het lied op hun kosten uit te laten brengen.
Hoewel het lied 'Het ruw houten kruis' vanaf toen zonder twijfel een van de meest bekende liederen van Bennard werd, heeft hij daarnaast nog zo'n driehonderd andere liederen geschreven. Voorbeelden daarvan zijn 'Speak, My Lord', 'Have Thy Way, Lord' en 'Make Me Clean'. Deze liederen zijn evenwel nooit zo bekend geworden als het lied 'Het ruw houten kruis'. Toen er in 1938 door een nationaal radionetwerk aan haar luisteraars werd gevraagd aan te geven welk geestelijk lied het meest populair was in Amerika, werd dit lied van George Bennard het meest genoemd.
In vergelijking met de talloze nieuwe liederen die vandaag onder de noemer 'praise hymns' in de gemeenten worden gezongen, blijken de oudere liederen wat vaak krachtiger in hun persoonlijk getuigenis te worden ervaren en nog altijd dieper te raken. Het blijken wat vaak deze oude liederen die op moeilijke momenten in het persoonlijk leven direct als bemoediging en troost bij de gelovige omhoog komen.
George Bennard stierf op 10 oktober aan de gevolgen van astma op 85 jarige leeftijd. Hij wisselde het kruis voor een kroon. De afscheidsdienst was druk bezocht door talloze gelovigen en predikanten. Natuurlijk speelde het orgel 'Het ruw houten kruis' ter onderstreping van wat Paulus aangaf: Want ik had niet besloten iets te weten onder u, dan Jezus Christus en die gekruisigd (1 Cor. 2:2).
Het ruw houten kruis
Terug