Lied 711 uit de bundel van Joh. De Heer

Charlotte Elliott werd op 18 maart 1789 geboren in Clapham (Sur­rey, Enge­land) als dochter van de zijdeverkoper Charles Elliott en diens vrouw Eling Venn. Hoewel ze in een christelijke omgeving werd opgevoed, toonde ze aanvankelijk maar weinig belangstelling voor wat met het geloof te maken had. Tot haar dertigste leefde ze dusdanig zorgeloos, dat ze in de tijd dat zij in Brighton woonde bekend stond als 'carefree - zorgeloze - Charlotte' die zich enige faam had weten te verwerven met onder meer portretschilderen. Maar door een ernstige aandoening werd zij voor haar leven invalide en dit maakte een einde aan haar zorgeloze en vrolijke leventje. Vanaf dan was ze wat vaak was pijnlijk terneergeslagen en voelde ze zich soms overmeesterd door het gevoel van volkomen nutteloosheid. Haar situatie maakte haar opstandig en rebels vooral naar God toe.
Het was de in die tijd voor velen bekende Zwitserse voorganger Cesar Malan die haar in zo'n bui ontmoette toen hij te gast was bij de Elliott's en het waagde haar op haar geloof aan te spreken tijdens een maaltijd. De opmerking dat hij hoopte dat Charlotte de Here Jezus Christus persoonlijk in haar leven kende, maakte haar bijna furieus. Ze voelde zich geschoffeerd! Ze barste daarom uit in verwijten naar God en wees erop hoe wreed God met haar omsprong! Ze beschimpte ook haar aanwezige familie door te zeggen dat deze maar weinig begrip hadden voor haar situatie. Toen ze vervolgens aangaf dus liever maar niet op de opmerking van Malan te willen ingaan, verontschuldigde de laatste zich met te zeggen dat het hem speet dat hij haar had gekwetst. Hij voegde daaraan toe te hopen dat zij de Heer zou mogen leren kennen en door Hem gebruikt zou mogen worden. Een vrij pijnlijk incident.

Maar de confrontatie met Cesar Malan had zijn uitwerking. Zijn opmerking over haar relatie met God liet haar niet meer met rust. Drie weken na de bovenstaande gebeurtenis ontmoette zij Malan opnieuw, dit keer thuis bij een wederzijdse vriend. Charlotte verontschuldigde zich voor haar gedrag tijdens het vorige bezoek en gaf toe dat Malan's aansporing om de Heiland te zoeken haar niet meer had losgelaten. Ze vroeg Malan haar te vertellen hoe ze tot Christus kon komen. Hij antwoordde haar: 'waarom niet kom je niet tot Hem zoals je bent'. En dat deed ze! Toch had ze het af en toe nog steeds moeilijk maar de zin van haar bestaan. Toen haar broer, die predikant was, middels een bazaar gelden probeerde te verzamelen voor St. Mary's Hall in Brighton, een school voor de dochters van armlastige predikers, kwam het gevoel van nutteloosheid opnieuw sterk bij haar naar boven. Ze wou zo graag iets doen, maar lichamelijk daartoe niet in staat. De nacht voor de bazaar kon ze daardoor de slaap maar moeilijk vatten en ze voerde een felle geestelijke strijd. Op de dag van de bazaar drongen, toen ze op de sofa lag, de vele gedachten van die afgelopen nacht zich in volle kracht bij haar op. Ze voelde dat ze met haar negatieve gevoelens eens en voor altijd af moest rekenen. Ze richtte zich innerlijk op de gevonden zekerheid in Christus, haar redding, Gods kracht en zijn beloften. Het was toen dat ze de pen pakte en haar gevoelens van dat moment neerschreef, ze formuleerde haar geloof en daarbij was het advies van Malan een leidraad en schreef het voor velen bekende lied 'zoals ik ben'. Dit lied dat Billy Graham als altaarlied koos tijdens zijn evangelisatieprogramma's heeft haar weg naar menig hart gevonden en is voor velen zo tot grote zegen geweest. Het heeft niet lang geduurd voordat haar lied werd gepubliceerd in 'The Invalid's Hymn Book' en vanaf toen werden zij en haar lied al meer bekend.

Het zou niet haar laatste lied zijn. Uiteindelijk schreef Charlotte Elliott om en nabij 150 geestelijke liederen. Ze wordt tot vandaag gezien als één van de beste Engelse schrijvers van het geestelijk lied.
'God ziet, God beveiligt, God leidt mij', zei ze, 'zijn genade omringt mij en zijn stem spoort mij onophoudelijk aan Hem blij en heilig te dienen - overal waar ik ben'. Ze stierf in haar Heer op 22 september 1871.